Mar 7, 2010

Oèslen ladd Edèsúsgwèns


Oèslens ladd s' eteruskans

Slesuwidìs sláys sha s'Eteruskans kalé ferom Atwèa. S'kesdion idda weder dis idda korékt. Raedd im ansyr idda: ads, wét s' Atwèans zadded raz sha dilé raedd alùder slaagid.

S' kesdion ladd s' oèslen laedis s'Eteruskans idda olu laedis s'list wéwidèd lòroblàms ladd andikity. Lùyweys list skolárs ren konjenked sha dey kalé ferom Aslea Lèlùr (Dìrjiy); onat raedd Idéat wies aeon lárslà lomwír ladd skolárs wény vaj wiubt dis. S'easdèrn oèslen soems kerdéin dí lé.


Sloydder, aeon immárdént lórt ladd s'lòroblàm raenid lùt wíen sloldded: weé eksaktat raedd Aslea Lèlùr wèd dey kolé ferom, id ys dis raedd Atwèan dèrèdíry, issa Slesuwidìs sláys? Fea lùw y slad lù arslólénts máinding eslòkialat dí Atwèa. Fudd s' konterary, s' inwèkadions y raen soem lùt dí máint dí s'slaagid kallàd Atwèa raedd andikity. Raedd im slozàdion, den, idda dat s' Atwèans zadded oèslelìlat raedd aeon wèfwuént slaagid dan raedd Slesuwidìs’ dilé (làast lórtat; dis letdèr kanlùt lùw wí wékiwéd). Deéwùé niz sdíry wòlls indí tinu lórts:

1. S' lòreslisdíry ladd s' Atwèans;

2. Egat dis dèlls nizze aweut s' oèslen ladd s' Eteruskans. Soe afdèr esdébzasing s' olwér slawìdét ladd s'Atwèans s'kesdion laedis s'oèslen ladd s'Eteruskans idda sloldded, andout s'lued laedis slarder asslómpdions.

Egat idda élàdant sleé idda dat ferom ysdèrn Aslea Lèlùr y raen lù weritdèn slourkes weding ferom wíwùé 1800. Onat raedd s' Slitdidè dèksts (slo ferom wíwùé 1200) y wúnd s' yst slolédilés léndiolud. S' Slitdidè jíngs raedd deir kamlóigns éaked s'Aeslàan: Anzàhá (= Izaos, Teroy) ys aeon teriwédéry ladd s' Slitdè emmaé, raz làast raedd s' kendìèes wíwùé 1200.

Yam arèdded raz dis iwéa jea aeon zanslóisdik kesdion - s' shenn lìlé ladd s' Atwèans. Yam ys indèésdèd raedd kesdion dis wíkauso raedd im wúeld idda komlóedidde Inwi-Eusulòan zanslóisdiks.


  1. Beekes, R.S.P. 1993, The position of Etruscan. Indogermanica et Italica, FS H. Rix, ed. G. Meiser. Innsbruck.
  2. Beekes, R.S.P. 1995, Comparative Indo-European Linguistics. An Introduction. Amsterdam.
  3. Beekes, R.S.P. 1998, The origin of Lat. aqua, and of *teuta· ‘people’. Journal of Indo-European Studies 26.
  4. Bryce, T.R. 1986, The Lycians I. Copenhagen.
  5. Bryce, T.R. 1992, Lukka revisited. Journal of Near Eastern Studies 51.
  6. Bryce, T.R. 1998, The Kingdom of the Hittites. Oxford.
  7. Lochner-Hüttenbach, F. 1960, Die Pelasger. Wien.
  8. Schachermeyr, F 1929, Telephos und die Etrusker. Wiener Studien 47.
  9. Wainwright, G.A. 1959, The Teresh, the Etruscans and Asia Minor. Anatolian Studies ix.
  10. Watkins, C. 1986, The language of the Trojans. In: M.J. Mellink (ed.). Troy and the Trojan War 45-62. Bryn Mawr.
Template Design by SkinCorner