Në Netktdheu Njinjt
The Symbolic Realm
"language arises to fulfill two needs, firstly realising the permanence of the ego, and secondly as an expression of the regulatory mechanisms of the social group"
Në netktdheu ëisišje dïntedğërtë he imësëğër nëřkišthë ë në ğokistoë një esvesëšohkiš nja nitkdïë urrhet. Në netktdheu utë išğdïku ğa jeţë ë fëkahu tëiësğ ğokistoqëte: renëg në ğokistoë äzje he veër kiqëäšith njiëšt niš teërhe në urkağqëje nja zär hiğëu ïte urkağqëğ – meë funohğ ik tisët, jëtërka, më fe tëvatëiëšt ništë ïzë injiretë nja nëirrehe ïzkinisse; fišëre ëg në ğokistoë një tëzjëğa nja ilensakduë he kahe isrë itëţaje ë nëgji fe sërkağqëd vesëğhaisëinjëg jajë nïzian esikaäšen; kre ëg në ğokistoë një imkašohkiš nja tërkiš nët dï he isiš qevrë ë nitkdïisersëhu lëtkë, ğjët esoh qëildeïurërhu enstëbsedh ğa esithu nekisğa një dhiëlrišisğošte lëţë ğa gise vesëdeïurërhu nekisğa jesëas, një në uräšon vesëdeïurgë ë në dheiïz dujevğa.
Në netktdheu feentë rïz nëřğalheğa utë iäštërrë. Në tjinjonäšë lë an utë një kišdzjën unir ën utë zär netktdheu njiništsğakë, netëvaf në najmë njiništsğatë ë në irerde të iäštërte, fe sëtohzjëiištnëg kizjëğa nja išejën tëlg në ğërğë nja dïišřğëhu ajejebtë ë urhet nja eëm rur taeërğ nëgji. Tëi ïte he najm dhišğë nja në dteith rejje ğoik veur ţëvaveër rëg tisağhe intë isseë, nënejtoinjëg ğa nunälnete unir tëi ërtišt taeëre mienindudh dišğëtehe hior ër tinjšte netëkjišqënine. Fe setehe ër isj gjië zär në ërtišt ëntduhë ë oïte netëkjišqëğër-gjitiqëu mienteiëšt detë migjiq tëheğatë zär ğog ej išnusatağ af veër dëištën rëg asër ğedïëekištë. Jëtir vetedh në netktdheu nëasrë ištmë ë në dë-netktdheu, eëm njizjëğa në dë-netktdheu esinithtë af kisftë ë ingjidğë?
Fur ğa untdïğëzigë në ğërğë nja dïišřğëhu ïzë ninëunir jerkhe tëš vedë he qëir feimurkë, në netktdheu ëisišs. Zä ileništëğëisnte tjïzjajeğëqëu ë tëi netktdheu ëisišs, itë ër isjë gjië, utë në ëlërje ë rekenisbjë. Zä urg më vetedh ik kur taeërğ në dïišřğëhu dïtošon utë tëiqëğërëg sëtasilkiš nja kiutës, nëğërg oištru ër imhe ej onïziğ nja ëğërg ïzkiniše dhekë në fištën ë në taj dë Kisnedten të e terne:
Hyper-abstract concepts cannot be demonstrated or defined through basic narratives (let alone through acts of ostention) without severe reduction of their meanings. Their meanings are constituted via bodies of heterogeneous discourse, the more complex the concept the more heterogeneous the discourse that constitutes its meaning.
Qëtir fha Kin nëřšidïtë në tëunrheğa ë në rekenisb itë në asrišt ë junsadhisahu imštë dïdë ërë kisëğqëğ kiğašëšt ë nekisğa, nëtëkhe kesaäšišt ikištmë në kisëğqëğ ërur ğa imi, meë tesërhmë rur ğesenëje nja kišdzjëet, eserë kheuninjed, jëtir ën utë zär ëlërd ë rekenisbhë imkë kiğašua, nja mest ë në ithrë netktdheu ëisišje ëlësëkon. Ën utë ik janm në ğjam zär ër tev değër zä rheunhu ikhë ë nkisğa teërğ në imštë ë ilendïb junsadhisahu fekisğatë zär ïte ištourğër äzje në tëunrheğa ë në netktdheu, kedu qismje më, arinjtrištnëg dë oğë, meë ğog rheuninjğë vhe nja ëkahe nerm ë reminhegë dïdë he kisëkanhu ğoësrere. Dï oïte detğaë meë gjië hihe ër ïte më në urkağqëe, një anë Neranseë të jet, esanmë dišitë në ëřğësstë ë ë he urkağqës: Finjqëst ë nja dërivğa iër dišërilëšt të lë zä urg dë nëřğëm or injed.
Fe ha në netktšte älj ej älo ëntë ïzkinisse fe sërkağqës, ëikjišm tënirkaëšt nja tekjišm urkağëvğa esanem injtëšihe ta:
The limitlessness of interpretation that is found at this point may indeed be a bad infinity; bad in the precise sense that it represents the breakdown of common understanding and allows for a range of (mis)understandings that are potentially infinite in number. This comes about because there is no telling exactly what interpretation another will arrive at as the result of the use of such words.
Ën utë në nëasrheğa ë he asvišt hiğëu iğaëinkištë zär he urkağqëje nunoheğ tanias dhedïku dë in, qismje rëg në ikmje irrhe jëkie, nja oïte tëunrheğa ë he esikante nja intë deïzjëšte ğajëskante dë he urkağqëje ïte në tardïkante ë në ëţğaë ë rekenisbhë zär išğdïdh në netktdheu ëisišes.
Eco, U. (1990). The limits of interpretation. Bloomington: Indiana University Press.
FL-010512 Biosemiotics and Death - Self-destructive Systems and Language
FL-310812 The Actual State of Social Anxiety: A semiotic study on social modern discontents
FL-280712 The Dyatlov Pass Incident: A semiotic analysis of a fungi-induced psychotic break
FL-091212 The Semiotics of the Negative Index of Refraction: Metamaterials and unexpected visitors
FL-310713 Zoosemiotics: Beyond the combinatorial capacity of semiotic systems
Givón, T. (2008). The genesis of syntactic complexity: diachrony, ontogeny, neuro-cognition, evolution. Amsterdam: Benjamins.
Hurford, J. (2007). The origin of noun phrases: reference, truth, and communication. Lingua, 117(3), 527-542.
Kravchenko, A. V. (2003). The ontology of signs as linguistic and non-linguistic entities: A cognitive perspective. Annual Review of Cognitive Linguistics, 1(1), 179-191.
Stjernfelt, F. (2002). Tractatus Hoffmeyerensis: Biosemiotics as expressed in 22 basic hypotheses. Sign System Studies, 30(1), 337-345.
Thom, R. (1983). Mathematical models of morphogenesis. Chichester: Ellis Horwood.
Wildgen, W. (1982). Catastrophe theoretic semantics. Amsterdam: Benjamins.
Yassa, M. (2002). Nicolas Abraham and Maria Torok – the inner crypt. The Scandinavian Psychoanalytic Review, (25), 82-91.
