Trithemius lòdeblàm idda dí wèssòlèlìdè raedd ed luw slírypdíslàefy dèklùzágy anwèn s'làarlud jìmlílúty anlà, déjíng raedd jìnsówéedion edeth s' mábadigwèl id lèbadér aslòkts, slóaendèeing yt iz jìuld lùt gwí usòd ifeshi "lùent id ankslíd" lòrsòns.
Raedd ed sòzàdion idda sóléidy dí alòiwèe raedd ed dèklùzágy raz aeon sòjìnd làddel raedd orwér dí enslírypt s'kyfr sòlf sò yt iz jìuld "gwí sdìwèed onat unwér s'slóiynslí ladd aeon dèaslír" gwét usóng aeon dídélat elàléndéry fríy (id lòdewíjíng aeon eksaléiwé sha eak alsloèdm) sò yt "gwèn gwí làarlud, unwér raedd ed dèajíng, raedd raz list tnu yys". Liéodder raedd orwér dí sliwé s'aim ladd raedd ed lòdeslikt ed gwéilts sud aeon wélilùz áslegwèl lùnsònsò ank nurslíd sò lòrfktat yt edden s'làarlud jìlílúty dí ank raedd ed édelt ys ailéd, inkzàwéd slim aling s'lesle.
ANTIQVISSIMOS Sapientes, quos Græco sermone Philosophos
appellamus, si quæ vel naturæ, vel artis reperissent arcana, ne in
prauorum hominum notitiam deuenirent, variis occultasse modis
atque figuris, eruditissimorum opinio est. Moysen quoque
israeliticae gentis famosissimum Ducem in descriptione creationis
Coeli & Terrae ineffabilia mysteriorum arcana verbis operuisse
simplicibus, doctiores quique Iudaeorum confirmant.
Diuus etiam & inter nostros eruditissimus Hieronymus tot pene in
Apocalypsi Ioannis mysteria latere affirmat, quot verba Graecorum Sapientes non paruae apud suos aestimationis praetereo: nostrossque & Philosophos & Poetas doctissimos intermitto, qui fabulis conscribendis operam nauantes, aliud imperitis, atque aliud eruditis hominib. vnius narrationis serie sagaci adinuentione tradiderunt. Hos ego Sapientiae studiosissimos amatores et si propter ingenij tarditaters perfecte imitari
nequeo: admirari tamen & qua possum sedulitate legere non omitto.
Quia cum illos magna praecaeteris hominibus proprio studio excogitasse considero, meipsum quadam violentia confricans, vt incalescam, ad aliqualem vel cum nouissimis imitationem praecedentium impello.
Nec me penitus, vt reor, fefellit opinio; quippe qui & multa, quae prius nesciueram, per continuum legendi studium didici: & cogitationibus meis adinuestigandum secretiora & prorsus arcana caeteris aditum reseraui.
Nam et si non sum tantae vel eruditionis vel industriae, vt me illum antiquorum sapientum mysteria occultandi modum apprehendisse ex omni parte ausim profiteri: modos tamen quosdam & multos & varios, non penitus (vt mihi videtur) contemnendos repori, quibus mentis meae secretissimam intentionem alteri hanc artem scienti, quam latissime voluero, secure & absque illusione, suspicione, vel deprehensione cuiuscunque per apertos vel nuntios vel literas possum intimare. Et huius secretissimae artis ad inuentionem nouam ad instantiam
Serenissimi Principis, Dom. Philippi, Comitis Palatini Rheni, Ducisque Bauariae, ac Sacri Romani Imperij Principis Electoris semper inuictissimi, Philosophorum omnium sapientissimi Mecoenatis, quo nullus mihi dignior visus est, cui hoc magnum secretum reueletur, literis
commendaui, & non sine maximis laboribus in subiectum volumen comportaui.
Ne autem hoc magnum secretum in aures vulgarium imperitorum aut prauorum hominum perueniat, officii mei rationem existimaui non vltimam, ita illud, quoniam mysteria docet intelligere nescientem, mysterijs obuoluere, vt nemo futurus sit ex imperitorum numero, nemo
nisi studiosissimus, qui huius scientiae arcanum sua possit virtute perfecte & ad intentionem nostram penetrare ad plenum, nisi per receptionem à docente, quam Hebraei Cabalam et Lingua Ignota et Litterae Ignota, mysteris praepositam occultissimis, appellant.
Nec minus Reipub, noceret huius secretissimae artis in improbos & reprobos diuulgata notitia, quam prodesset in bonos.
Quoniam quidem sicut bonmi & virtutum studiosi homines omnib. adinuentis vtuntur ad bonum & communem vtilitatem: ita mali & reprobi non modo ex malis, verum & ex bonis atqae sanctissimis institutis occasiones sibi venantur, quib. deteriores fiant. Simile huic nostro secretissimo & alioquin vtili Reipubl. atque honestissimo adinuento
contingere potest; vt sicut bonis & sanctissimis hominib. instrumentum se praebet ad optima, ita peruersis & impijs ministerium exhibeat ad scelerata.
(...)
Rogamum, amicorum suavissime, tuum exemplar Tertulliani nobilissimi sapientissimique viri nobis vt velis veteris amicitiæ intuitu rescribendum velociter mittere, Bernardique Epistolam ad templarios, Tertulliano gloriosum Katholicæ sanctitatis nomen novimus cuncti exhibitum antiquitus inter nostros: nobileque lumen scimus illum fidei sacræ non remansisse vltimum.
Actionibus erat eximius, gloriosus diuinæ legis institutor: assertor nostræ libertatis deuotissimus.
Licet in aliquibus repræhendatur, scripsit, tamen, fidem exponendo nostram, honoranda volumina. Habebat autem Coniugem Zelosam, religionis nostræ amatricem: humilitate et innocentia nobilem: castitate gloriosam. Extant rectæ institutionis ipsius nonnullæ elucubrationes laudabiles, dulces exuberantesque doctrinæ multæ: Epistolæ breues non
inutiles, nos ad inquisitionem eternæ gloriæ honorifice gratioseque hortantes.
Cal. April. Anno M.D. Ioannes Trithem. scripsit.
