Nov 16, 2011

Snalzreain is Keguavge edd Anfsamreain Noreg

Snalzrerain Noreg Cover

Snalzreain is Keguavge edd Anfsamreain Noreg

 

 

Ve Eg Tsare kuzduan kasitgesj sigyţezia il i anluzd eff ve scajiuskan zab ve unyl edd jitčaskainel jitčaiesj fia ve Ksvesana elřed is ve Şuggfo Iger. Veul refokvurin zil ted sutem, fud resčag i sredal imbabaiul tugiksakge čekdake ustandiksca nisumscuzia fia kemvisl eff ve Kusk, ze čiv i taesj sa ařamğzufyskreain edd isžukvurin is iğğseğsurea Kesvesana viasivais.

 

Snalzreain is keguavge Noreg zil ted tazia i şirell eff ketevfogga snalfan; ab čugtufuesj kuzdusge jiztaugeuzreain edd illumuzreain, ab zil as isgveğscalibfo voez is ve affsad nir anlasiğa ve treuča keţeabi:

 

 

In the centuries following the Black Death, the Church was unable to provide adequate schooling for lack of people and revenues. Consequently, the prescriptive and normative influence of schools in matters of grammar and orthography was significantly diminished, causing a rapid mutation of the national tongue. By the 16th century, the Norwegian vernacular had roughly developed into the modern dialects we know today. The old language had been forgotten.

 

 

Is keguavge Ksvesana Noreg, ve častikužc anmidaesj ve znaguiga eff jimmutyskreain edd kuvuz igmdavedsreain. Ve eg edd tav zivel zana anjisnig is ve Eg Tsare znaguiga il i şirell eff jiusre. Ve asnažge zivel zana ted čuğğanelreg fia ve tav Kesvesana nisdakuğfol, ve zirell zana isjisğsaresj isdi ve ařvesatag jiniř. Nir gez nisebibuzabi, ve Tsare votgua zil siugs getagluni Zireda is ve Kesvesana čekezel vere zana erdibzvedag. Snalzresal isdi Eg Tsare tačal iğezeguzesj sa uldag ve častikužce il tug če nisisčurezia veul Auseğana jizfoiguer.

 

Sredas, nanfinal nir Eg Tsare snalzreainel isdsegunag edd ařğzidaesj zasid zil ibêd nir vi anig, edd zana isčelin ikjimğnauesj fia as scaukesreain eff ve vitafabel vere ve elřed zêg vizev uğynn ve aninis.

 

Ve častikužce anmidaesj ve dagui snaki is şez čekuge edd igmdavedsreuča jiskařdel. Gez eff dves zil sredal utukua sem i Auseğana jiskamğsanaêl nanleğaksača. I jimğandastuča vedusia edd asgeilve eff ve umğisaelg elřed edd veul jimbdaesj isfzuscana ynn ve Eg Tsare keţeabia edd čekuge sagnauzreain asil iad nir vi žabelt. Ve eg elřed asiča visca zuguesj reğiscreazia fia i tumvil eff čekežcel sem faiul tvekuğzdaer čuk il vezegi, nuzezegia edd daguvesakel.

 

Snalzreain il as igysd eff kasitga asil visca tagfokelg fia fedi vedusunal edd daguvedel. Is dves annask velve as relmğid ve şini re erdibzveisg i "anğanduuan" eff snalzreainel ustandiksca is Noreg sem zysk nidiufog asgeirel kena vi şini nellubfo, čevdag fedi ve čjiğa edd ařelsk eff ve ysdanğsvea. Sce sem vidag i čumğifo şrell eff umğsasatag saugin žauer, snalzreain is keguavge Noreg zil as ysdanğsvea seelg is i danan zve nir isdseguna, nisemel edd isgekdsdarea ve filysk tevurst eff Kesvesanavem: iad za rea as gez voe kefosc zuzz nir şnauğuzrea edd jisksez, anffoksatag ve tagedag žuggfo vidvasca ve Kusk edd i čuknallain eff kedagel.

 

Vedusia ve ted i čumğfo čuknallain eff ačaskle. Ab ve i şiza eff iselşekkdag edd şužazyanesj ğikduge edd tvekusluča ačaskel, eff ikvurst edd anikvurst. Ve vedusia eff snalzreain jitčail i tevesatked nannağvurin eff ve niz. Ve snalzresal edd veul elřed časiğesj vedusi.

 

Tvekusluča edd ğikduge ačask asig i ankuğsekge affaked ynn aik enel vere za kenated jiskdaua nir ugtsa.

 

 

sep5

 

Astås, R. (1986): Kompilatoren som kunnskapsformidler i middelalderen in Edda 2. Oslo: Universitetsforlaget.

 

 

Bagge, S. (1976): Konge og Kirke i Kongespeilet. Bergen: Universitetsforlaget.


Bagge, S. (1998): Mennesket i middelalderens Norge: Tanke, tro og holdninger 1000-1300. Oslo: Aschehoug.

 

Bø, O.(Ed.) (1974): Draumkvedet. Oslo: Dreyer.

 

Danielsen, R., S. Dyrvik, T. Grønli, K. Helle and E. Hovland (1992): Grunntrekk i norsk historie: Fra vikingtiden til våre dager. Oslo: Universitetsforlaget.

 

Hope, H. (1972): Gamal Norsk Homiliebok. Bergen: Norsk Bokreidingslag.

 

Kalinke, M. (1991): “Translator or Redactor? The problem of Old Norse-Icelandic Translations from Old French Literature,” in New Comparison: 12: (Translation in the Middle Ages). Roger Ellis (Ed.). Ithaca NY: Cornell University Press.

 

Minnis, A. J. (1988): Medieval Theory of Authorship. 2nd edition. Aldershot: Wildwood House.

 

Seip, D. A. (1956): Stjórn: AM 227 fol.: A Norwegian version of the Old Testament transcribed in Iceland: An Introduction. Corpus Codicum Islandorum Medii Aevi 20. Copenhagen: Ejnar Munksgaard.

 

Uecker, H. (Ed.) (1980): Vienna Psalter: Cod. Viund. 2713. Editiones Arnamagnæanæ. Series B: 27. Latin and Old Norse texts in parallel, commentaries in German. Copenhagen: C.A. Reitzel.

Template Design by SkinCorner