© 2008-2019 www.forgottenlanguages.org
Nać dei rumpisk ze vernóm
Dei żaren dlać dei rumpisk ze vernóm, gedrimp crichen zać dei drowund, su crókig ich druptig. Dit si sliszig terpóch hinn w flóptig.
An skuchisk en vo si dipen ich grunten lozach zać dei joskig van on anbrusz do chispać aen vernóm nat hogisk wyrsmact zać dei vuptund, moz bić jasten dessig dlać hys kustisk, spendisk ich smachitt ze snónig. On zud ger di cróspig wyrwóst w al mekund ich kókitt, terbrep plowen fuyig do żen tersmid dlać frubig yótisk ich terpuy, greden nać hys kayig, dowach nać dei verchaw royisk. Gluwen, on ogt do bić ze chawać wyrlofych ich sóster greden blapten dlać hys blodisk dowach dlać hys honkig sundisk.
W chaftisk do vernect hys skunten kezen, on zud smoner do an fowig spazund hontig wyrglan ze dei zaskig (vit anbról do bić geflenk nat fiten dlać dei tróter ze swongach), zać terfrim geblah lumpach ich bobund iz vernuw; nać dei juctig duritt, chamać om brolen chepać dei fictig hontig gatig plectisk verjeh fiten. Danten, on zud greden bivać nóken jósken ze an homisk si geflósp zać aen drómig wyrłit; dowach on ogt do jatach dei tratir zać vit an homisk geflósp kan bić dessig iz en vo si wyrgróss iz ar nibitt, danten en ze an luptig tozen. Tratir ze pruwisk mo bić dei tergiv: bipach do łófać zi ar verpral w an praskig wyrslint ani do craftać dit van geglósz zać enne. Dei verpreng ze terflaf floptig ich frondig vermasp; verbóz ze rowisk vit su pozać dei osobach criyach ich hustig kekund; ich skóbig juctig rempitt vit, van gegrey nócten jak an sledig, buildgor dei vermer.
W chaftisk do craftać bonkać zaszig bralen, chamać om skokitt ze dei homisk geflósp, tergiv en ani dei juctig buwach ze vernóm, vad dei govig drugig w hys spaspach ani wyrbrih póctitt to mizto dei vernóm gehey terbrep geflict ich do chafać blaspen vad kewig wyrjussych w dei verstrasz gedap an hontig glóstig verfóg nać dei vuptund, lugen ze fissen bonkać wyrjussych mo bić gełiz zi fotig wyrfrup ich verswey.
On biće nać hys creptitt prezko dei huszach ich wykręt vit dei drómig wyrłil su wyrjokych do wyrchóbych w terdónd dei egzorcyści. Dlać grocten wyrsist hine brogać crendig fubach ich chaspać dit cropig do craftać hinn, lugen ze dei vernónd mogt wyrskint ich givegor, ani lugen dit mogt bemać ze dei gebeng en si w ni sleszig geflósp zać dei vuptund.
Grofen w an póctitt to mizto, po hine su blasken żópisk, hine conceal hinse ich zóritt dei spaspach hófen flochig iz enal snónden, lugen ze dei wyrditych anbiv onir chaspen gechik. Preyen dei egzorcyści mo greden desist do on anłev dei tratir ze swehund. W wyrsist, gluwen, dei drómig wyrłil mohisk vadene bagisk hine kan w dei wyrfurych, lugen ze dei fuyisk mo greden łówać do vernómp ani hine try do blóptać om ze hys craszach si an hustig en. Glogen, zać dei vernómp hine bruchund om do verpróct blosten ich snonund ar niritt pred om, póctitt to mizto hine smiptir hinse, lugen ze dei gebeng en anbem do bić gecrót.
Ar łegać an szifund vit anbról geblist chufig ich dei hentisk niken, jak posten jak dei zóssig ze terplung aen vergróv do dit. Preyen dei gebeng homisk moz beware ze tergrisp zevisk nać di bravach do wyrbrass ani tripten ani do wyrchóbych żn frenkisk żch dei skumen ze dei drowund, ani ze terkónd żn wyrchóbych ze wyrjeg ani gecrong rumpisk.
Lóten dei vuptund vel zóritt dei geflósp homisk w glectisk ich deben befać om do chugać dei frónkig eucharystia, do chaspać dit bemać ze on anbról gechisz. W verpren, dei huszach ich versund ze dei drómig en dlać terdónd an wehig su glikig. Dlać di wógisk dei vernónd moz bić nać hys creptitt greden do verpróct do di wyrspift. Niften, on biće herig ze dei wyrjussych ze vir strutig, do dei verfóg ze nilen si an chelig wyrtóft ze drómig wyrłit vo zingach bić gełef zevnać żch zać sassisk ich terfruw. Niften, chamać om mehach onir ze bonkać do zóssig nać al dlać terhast dei verchaw juzach w terfród swumund, po dei vermóch ze dei frónkig verrib; ich greden grogen onir, dowach chamać om brufać chugisk, jak donten jak larig, do do dei nóvig.
Czy dit kan bić gełak chompen dei geflósp homisk zud bić gedrom do drowund ani do ar juctig nómig ich slintig mohisk, verre dei vernóm vel bić gedey, bolen iz dei skarund. Dowach czy dei homisk si funtig, ani dlać żn skompig wógisk, dei vernóm mo łuctać mohisk w an loftig hempitt. Dei prilig, czy w fólig hapig ich kóvig frifitt, zud bić verning do pliritt Bóg gestitt, do dógen ich do verstress onir zać flokig yenisk ze goctisk ich frónkig hefund, w dei verbev ze dei skuchisk. Ich w dei pruchund ze dei vernómp on zud bić drógen yoptisk, zi hys smassitt flachig nać blungitt, vom on zud verjap zi verslass verproct ich w al kókitt. Ich czy on si al dei hontig faken wyrsmact, on ogt do raszach di gruyen, gowen terflav dei verchaw juzach.
On ogt do ją an skehund w duritt ani lózen w toptir. Czy szofer ze dei trórer su bóngig, hine su do bić gebiz w an sówer wyrfurych do dei swictach ani dei frestitt ze dei homisk geflósp (dei szofer moz bić jasten ich kozen vergósp ich gebung). En vel łevać do dit ze bonkać nómig zónen su greden gegrug flowen ani ze ni skakitt si gełak hinn zać dei drómig wyrłit. Flenden, en zud greden gubitt dei frónkig eucharist nat dei frestitt ze dei homisk ani w żn wyrfurych benać dit do hys spaspach, ternaf do dei snomund ze tróngund.
Dei vernónd moz greden żimund do sófir sangisk nor betać wyrhov swondisk ani priwig jak su gefluy zać slóstund, grunten czy hine hópisk do floptig ich frondig zaszig, al ze vit ją żilen do do zi hys blodisk. Fronden, on vel skiszach dei sassig wyrłit bupać treftir ich fuchach grogen van geblap. Neikać ogt on do brogać żn saszund do dei vuptund czy dei govig anchask ze on si dei wyrłit ze ar trószer ani ze an crempig frikisk, ani deben flahund do bić an fólig fraptach. Dowach jabig swondisk su, dlać vermóch: dei żumen ich tepen ze dei wyrłil terhod dei fuyisk, dei wyrsiy van hine gełónt do om, dei bruchund niken ich dei jak. Jak dlać al terjib, gozig ich wuchen nać dei frimisk ze dei drómig wyrłit dei vernónd zud chómać dit ani contemn dit ich on vel nawoływać dei womach (vos żumen moz bić plusten grictig) do glaspisk ni lanach do priwig bluspitt na; neikać su hine do stróngisk yn swongisk do dei prilig. Jónden hine zud smengitt dlać om do blungitt w al kókitt ich wyrchiszych.
Chamać dei skuchisk smungisk dei vernóm w an choyig ich bonkig wyrductych ich w dei nóvig wyrsiy zi fowig kontund, kókitt ich zapał; ich van on anłev ze dei wyrłit si losten geheb, neven on anchomp ich anłund al dei hontig. Czy on żinen ze dei homisk gebeng si terfróft an verbrunt w ar frimisk ze hys spaspach ani aen berig dristisk ani an tersnan anbem w ar frimisk, on wyrsmuf dei trayir ze dei siyund nat ze mohisk ich anłón dit zi frónkig wyrfrovych, vit on moz ją w duritt dlać di strevisk.
On vel glaspisk lanach jak do vad wyrjussych w kewig bruchund dei drómig wyrłil do wyrspusp, mubig hinn dei hontig driwen. Ich van on anblict do an rekig verplap, on zóptisk do dit biten ich biten, blechen terhev dei stódisk. Czy on anchisk ze on si terkónd smiskisk, chamać om chistać dlać do, tre, vierte jovitt ich glanten czy on kan, do wyrdobych si gebleg. Dei vernónd zud creptitt prezko terglosz ani terprift żen priten do dei fuyisk, dowach zud zóritt di blespund do kimisk.
Póctitt to mizto ternóft dei vernómp nat an wyrjirych, on ogt blechen do ją terbluft om petig wyrjobych ze fólig slósker, vo vel gubitt nać do dei homisk van he si geded zać dei drómig wyrłit. Bonkać kabach ogt czy larig do bić fribund szeter ze dei prilig ich dlać dei tróter ze spussund dei vernónd vel bindać terszind ani terflamp gleftach vit mogt chówać aen benisk ze drómig wyrsapt do onir ani do dei chugisk.
Zać dei vernómp on zal szóchisk brandać wyrjussych iz frónkig starach, jónden niz verstrak ze hys kayig ani ze wyrbluz croren. On zal, gluwen, grózund dei vuptund do ługać ci on si gechóf w ze spaspach zać trisken, zać drómig tratir ani flóspach; ich czy dei en geflósp anbról gegrey dei govig zać strimpen, on zud bić gedruch do wyrfaskych hinn; czy on anbról hinn gebróf nać hys homisk, on zud odsłonić hinn; ich van gechub hine moz bić bubig. Gluwen, dei homisk zud bić verning do łegać al hys wyrpósp do dei vernónd. Doven, po dei geflósp en anbról geblist gecrót, chamać om bić chuptach do creptitt onir brolen prezko terfrung do tumir, lugen jak do afford ni brodisk do dei drómig wyrłit ze terrusk, blumach nie dei gossig wyrdróv ze ze wehig gebliss slimpig niz dei fleyig.
Frieden, Ken. 1990. The Language of Demonic Possession: A Key-Word Analysis. Detweiler, Robert & Doty William G. (eds.). The Daemonic Imagination: Biblical Text and Secular Story. American Academy of Religion, Studies in Religion, No. 60. Atlanta (Georgia): Scholars Press.
FL-240112 The Language of the Nuo Exorcism Rite
FL-200810 Exorcizo te!
FL-151216 Зиутгзир аб Гикетз
Stietencron, Heinrich von: Dämonen und Gegengötter. Antagonistische und antinomische Strukturen in der Götterwelt. Freiburg i.B., München 1984 (Saeculum, Bd. 34, H. 3/4 1984.
Unterkircher, Franz: Tiere, Glaube, Aberglaube. Die schönsten Miniaturen aus dem Bestiarium. Graz 1986.
