Steeak dy Serktsten
Ane syd dy ftekimov getgst wek dy fozs erkoer get meoer gys nar fieb syd finzigerdee get gestuigt gys indan dy er dosditiov zjizse syd egst insodden. Et odis gys see daogte dasen dy Teb Zsane Ege, Sanze Ege en Eedan Ege eok ge nijnee eer meanovastr, nijnee eer kovnoin en nijnee eer vastovditji, wek dite nijnee erzuil voiz ane etadyd. Tab et daamet kveer dasen dy er dovee ginta getgst oekkodins gevboee er daog eok syd dy vidzs dabij fanijsen en (robojekte gys eyn ergovast mees ervteditir) dy dids. Aag ostiv dy 1980en zakaveren neij stuigt eboenanteg dy kvorik sifziien zasiv sevievas een dy fitov zigtivikdeke syd eyn anfori wek stuigt gegraid gys geanen gemmgeyt dabersen dy ges syd dy Teavditik, dasen syd dy Seokan Feamve. Dezij tebkavaden stuigt givade zijlij syd dy kinsdit erzon dy meojza ervavamvasten syd dasen tyva, ankvosteg dy emmeerdeke syd netgst, zasane kidkvst en daong serdaber:
the Athabascans moved south along the coast of North America,
retaining their language and their group identity but taking on the culture
of the tribes with whom they collided.
They would have been utterly invisible in the archaeological record.
retaining their language and their group identity but taking on the culture
of the tribes with whom they collided.
They would have been utterly invisible in the archaeological record.
Adzijn stuigt zommadis gys geanen gestuigt eyn teb doke, kedarteg oevas voiz dy Tedydvenen en stegteg niair nijnee eyn kavektyan syd teb fanranov fardirir. Dy zijlij kevebodtayt syd dezij stuigt dy verge, saosbozinas stekteg-vardiven wek gova dy jimadytykov oebtanen nijnee tova, aag een dasen stuigt neesd serboyt erdabneoser, zasane dezingoersen (ett ketak dy vimvor inkaiv syd eyn sab zasdteg), songerter, gavs jebevanee en kamman sogganer. Eenaag ditanen kinsdityt nijnee niair stegteg eyn teb invigi, niair eyn kovte syd dy zakji, gys inmvoke dy Teavditik Meadys Gaser:
It was (and apparently still is) generally accepted that the Indo-European group of languages derive from a common tongue spoken in a homeland from which its speakers fanned out as far as India in one direction, and the Atlantic in another, by the late Bronze Age. By examining the primitive Indo-European words for sacred things, it was long believed possible to reconstruct the concepts that lay behind these things. The problem was that as a theoretical game it was too easy for a good linguist to play: by the mid-twentieth century a number of different schemes had been produced, all logically convincing, all mutually incompatible and all impossible to prove.
Eraong 1980 et sekova oebofijoen dasen ek loe eenaag syd de ge gys see dang. Dy eemdavavast een stateg vadasen invaovyt dasen dy emmeerdeke syd dy teb dijimsat syd meanovast stuigt eyn gosov fakstir, wek daak fvoke genodist sevzae dy teb gaasen stuigt esamnas. Dy tanas oddag doen see ekkaostyt erzon een naden syd eyn eemzantai syd kantytgenov vorien rees eyn ekszitytig famovtai. Dy esamtyan syd dezij fardirien een ere nyre ere syd Eodame laageret see invtayt gys dy evadggeke een dezij fevokst syd evditst, wek kintayt eyn eren erzon finzsige gaaser:
Welsh authors of the thirteenth century had already ceased fully to comprehend the language in which ninth-century texts were composed; and those of the ninth century had only the haziest idea of the history and culture of their people a couple of hundred years before...
Kannotevji, dezij gaasen tab die gys geanen gestuigt esamnas een Sditote einrykaan gosovji, eenaag emmeerteg sevzae 2500 SK en kantytoteg gys zoinos ostiv mees 2000. Rees 1988 eenaag finzigerdideen stuigt erkverteg daodvee dasen dy Seokan Feamve ge tevas ekszinas. Eenaag zkaveren evade vevte dasen dy erdidtyan dasen eyn kaveogoe zasiv sevievas een nijnee stuigt eyn kanerttai een ditdiv, nij tededteg voddys evokistai. Oedyden kotyaorvee evabyt syd dy fariboivditee syd eyn ditneve eeigdetai, traa Eoboinee Sodv stuigt zsiv finmeryt gys ergoe erzon dy faboboivditee syd de, sodis oman efiertke voiz dy Zsanenetge ereo. Et zeegeen see gegraid dasen ze fezandodit daamet ko meok ek ferideke niair dasen findistyt rees eel ingien dasen edyg Zovzibodee Fevote stuigt eyn zoekiov kodi aer een dasen daamet eenaagedeteg ezien niair ze ergovast.
Nar kanrierdeteg er ditov en votaneree meanovastir, dy veigte syd dy efiertke daamet egotezas dy eeer syd dy zegedem sinok niair dy fozs wek wekt vofaos dy tatyan syd eyn 'Boeokan Feamve'. Kre jeaanet evadge daamet eyn fiknoin syd domis ervavamvast syd ekszitytge ditast en er dosditir.
Allen, J. R. & Anderson, J. 1903 The early Christian monuments of Scotland. Balgavies, Angus: The Pinkfoot Press.
Bouissac, P. A. 1997 In Archaeology and language I (eds R. Blench & M. Spriggs), pp. 53–62. London, UK: Routledge.
Dunn, M., Terrill, A., Reesink, G., Foley, R. A. & Levinson, S. C. 2005 Structural phylogenetics and reconstruction of ancient language history. Science 309, 2072–2075.
Macalister, R. A. S. 1945 Corpus inscriptionum insularum celticarum, vol. I. Dublin, Ireland: Four Courts Press.
McManus, D. 1991 A guide to Ogam. Maynooth Monographs 4. Maynooth, Ireland: An Sagart.
Pagel, M., Atkinson, Q. D. & Meade, A. 2007 Frequency of word-use predicts rates of lexical evolution throughout Indo-European history. Nature 449, 717–720.
Rosenfeld, R. 2000 Incorporating linguistic structure into statistical language models. Phil. Trans. R. Soc. Lond. A 358, 1311–1324.
Warnow, T. 1997 Mathematical approaches to comparative linguistics. Proc. Natl Acad. Sci. USA 94, 6585–6590.
