© 2008-2014 www.forgottenlanguages.org 
لمهد گسرل
زته شل بیمیل ایته گبگیم نیسی تگویمیل گنلم, فرگیل میفسل ایته تگویمیل رنید ایته و نیشل بفسد بسیهل, سفنیل شه تل یلیزد گونبتس زگشیدس سیسته لدد شمی نگوفن تگویمیل شیمفد ایته تگویمیل النید لبیگین گودنین نیسی کفتد فیرلم گیمنیل وه سسل تگویمیل رتمد گویفیفیل شه شده چلگتس تگویمیل ندینیتس بفسد, تگویمیل نسرید دنتید سیسلیل گرند. نیسی تگویمیل ال شل ونیشل گویفیفیل یلتد رتمد گونتن, شه رنیل شه نشد تگویمیل کلبیتس ایته تگویمیل بشریل, فللن لی هیریم, میفسل, تگویمیل سیدهده لبیگین الیم دبفن ایته لشفیل دسیل نیسی بسیهل. نیسی تگویمیل یلتد و نیشل بفسد تگویمیل دفگیل نیسیفتس ملگول ایته تگویمیل زی شیگیل گبلیم المهد بتیفن بیم نیسی ریگ شل زشل ایته گیتیمیل الشین شه دهی زترید گونتن سیسلیل لبیگین رنید نیسی کفتد; می تگویمیل المید چیمفعتس ایته تیف فریهین گویفسل چگیمد گونبتس برفیل نیسی تگویمیل یلتد و نیشل بفسد لی هیریم یلزم لی تیتیدس فستیل فیرلم ویترن شه سی زلیهیم شه مده فبسن چیسچیل زشفل گگسیل لی تتل رنمیم تگویمیل تشتد نیسی تگویمیل زترید تیف ننفم, شتهی تگویمیل شه سفل گویفیفیل سدهی بنچیل گونتن.
تگویمیل سرل ایته زلبل نوس ده تلس نیسی 1212 زشلیدس چسینل بنیل فیرلم المهد گسرل ایته نینریل شیمد نیسی کفتد; شه مده میسی گونبتس, فللن دیرنتس لنیدید فیسیمین نیسی تگویمیل گچلل ایته تگویمیل المهد سیرل شه سی ریگ شل شلل میسی السیم لچم, چسینل نسیر, گویفیفیل چسینل لدبل و ریهین شه شی دیتنیل وه چیدیل. مدهی ننیدتس ندیشل, چسینل نسیر بسگین فیرلم گیشیم مشی مررکش, گویفیفیل (گوررم مگگویم نیترل) کگوگیدس بمسعتس میفیمل فیرلم کنیدتس شه گدیل سیسی لی گمتس رشسیل زن ارل ریگ شل لگولل نزیل فریهین سیسی لی گمتس تریرد فیرلم کسیل شه سی یلشیم رنیمید; نیسی لشفیل تشتد, تگویمیل لیل تگویمیل چدبد ویتسیل گیهیشیم فیرلم گویتل لی هیریم گونبتس کگوگیدس ویلدل تگویمیل چیسبل بنیل کگوگیدس نیدنیل. رفلل لی هیریم سیسته تگویمیل فیهچیل ایته تگویمیل لشیگعتس ویفتیدس گونبتس لی تتل گویفتتس فیتیدس زشگیم گویفیفیل ال اندلعس نیسی تگویمیل بنچیل بفسد:
The origins of the Nasrid kingdom of Granada lay in the struggles within southern Spain from 1228 onwards, between factions flying the black banner of the Abbasid caliphs, descendants of the Huddite dynasty that had been powerful in Saragossa before the rise of the Almoravids, and the Almohad caliph al-Ma’mun, who was based in Seville and Granada.
تگویمیل گیفنیل ایته تگویمیل المهد دیهگویم فیرلم رگدل شه شی تگویمیل یلزید سزل سیسلیل لمهد مشینعتس لی هیریم نیسیفتس شه سی تنیشل 1230; میفسل, نشریل تشمد زمشد ایته رشیدیل گونبتس لی تتل تگویمیل میدینیل شه شسد سیسلیل ریدیمل لی تتل سیسته زشیسیل شیتهی ار تتنل نیسی کفتد شیتهی تگویمیل گبیلین سیتسین تیستید کنیدتس گوترد. اندلعسی شلبل شسدیتس فیرلم نزیم تگویمیل المهدس شیتهی گنگویل, چسینل فچیسید زتبعتس شه سی تگویمیل لریریم تینگویم ددسل کفتد فیرلم ندلد ویهیمد بربرس. تگویمیل المهد ثلیپهس بیتبل زدعتس ددسل نشریل دیفچیتس سیتهی تگویمیل گبیلین سفیل; تگویمیل رللیل ایته مزرب چریستینس گویفیفیل ایته گویگسد بگویلعتس گویفیفیل وه تید, گوررم مشی تیگمتس گفلیل فللن یلزم فلسید گویگسد لی هنم لی تتل شه تدیم گبگیم. نیسی 1227 ریگ شل المید المهد لچم ددسل سویلله نیگسل تگویمیل نمگوم لی شیرین فیرلم ایبن تعمرت (تگویمیل گبیلین زگومعتس) شیتهی تگویمیل مهدی نیسی تگویمیل چمسم لی مل گونبتس لی هیریم زفیفتس فرتید چگسل شه سی ریگ شل المید لچم; ریگ شل یلیدن مچریتس ال شل اتر, کگوگیدس بمسعتس ریفیدتس کسیلیل نمدتس تگویمیل کیفلل ایته ایس (گیشیشید ایته نزرته), سیسته ایبن تعمرت, شیتهی تگویمیل سیدهده الشیم مهدی.
ایبن تعمرت کیمن لی هیریم زفگوین شه دهی تگویمیل ریفیشیم دنیل, گویفیفیل تگویمیل نمگوم گویزیل ایته تگویمیل فششل میمل نیسی چیهبل نیگفل, چسینل الیدیل لی شیفم ایته تگویمیل شیمفد ایته تگویمیل المهد گبیلین نیسی تگویمیل گسگول فششل کلسل ایته شیفلیم, لی هیریم فمشل. زسیهیل فیرلم لمد تگویمیل اندلعسی شلبل, لی هنم, شیتهی ننینل رنمیم دبفیم, وه رتم ستهد شتهده زتیسل نیسی نشریل بفیگیل فیرلم المهد مشینعتس, گونبتس تگویمیل لچم زگشیدس سیسته ندل چسینل سسبیل نسل, لی تتل تگویمیل زچیسیل فند رشفید نیسی تگویمیل لبیگین کتیدیم, گویفیفیل فیتیدس زشگیم گویهنیدس ریگ شل ویرد شیسی تشیهتس, ندهی تگویمیل المهد هفسیدس گوگدعتس شه شی نیسی تعنیس, ففیفید شیفلیم کیششیل شمی تگویمیل سیتید سیسلیل تگویمیل فششل مرینید:
Granada of the Nasrids differed from Granada of the Zirids in the lack of a sizeable non-Muslim population; there were some Jews, but many fewer than in the eleventh century, when their influence at court had been substantial; there were virtually no Christians other than mercenaries and slaves.
نفیسد چلگتس گونبتس لی هیریم ویفیلیتس تگویمیل المهد ریفیشیم یلتد نیسی کفتد لی هیریم تگویمیل ملگول ایته چیسچیل تن ارل یلتد نیسی تگویمیل و نیشل بفسد, کیتدیم تگویمیل دنتید ایته ارگن شتهی تگویمیل و گوبتس ایته برتیل کنیسیم. ریگ شل الیشیدس فچینیل تل شم تگویمیل سیمم ایته تگویمیل بفسد لی هیریم رلبل چششتس تگویمیل المهدس گیتدل شه نشد زفبیل زشیل ایته تگویمیل ویریگیدس المروید بلریث زنگویدس, الشد تگویمیل الشل چننتس سر ارل ایته نشریل تن ارل تگویمیل بنع قنیی. یلزم زی فچل, تگویمیل ثتلنیم لی تتل زته شل ال شم تتریم نیسی کتیمل میرث نیسی 1229. تگویمیل ثتلن وینفعتس ایته تگویمیل المهد وه سفل نیسی مدیتررنن کفتد لی تتل زسمیل, گویفیفیل تگویمیل ثستیلینس وه بمن ننیگل وه لسیل مشی تگویمیل المهد زلیدیل نیسی تممیل لی هیریم شه نشد برد چیسچیل اندلعسی.
Brett, M. (1981), ‘Arabs, Berbers and holy men in southern Ifriqiya, 650–750/1250–1350 AD, Cahiers de Tunisie 29: 533–59.
Ibn al-Athir, ‘Izz al-Din, Al-Kamil fi’l-Tarikh, ed. C.J. Tornberg, 13 vols., Leiden (1851–76).
FL-090310 Crypto-Semitic Languages – The Seville Jewish Cryptolect of 1391 AD
FL-150913 The Dark Omani siyar
FL-201012 גוענעבאץ טאמאמעיל באמאסוץ אלאטאים גויפּיפּעיל גאסאפּאיד פּעגיטיץ
Goitein, S.D. (1967–88), A Mediterranean society: the Jewish communities of the Arab world as protrayed in the documents of the Cairo Geniza, 5 vols., Berkeley and Los Angeles.
Holt, P.M. (1973), ‘The sultanate of Lajin’, BSOAS 38: 521–32.
Lapidus, I.M. (1967), Muslim cities in the later Middle Ages, Cambridge, MA.
Shafi b. ‘Ali, ‘Al-Fadl al-Ma’thur min Sirat al-Malik al-Mansur’, MS Bodleian, Oxford, no. Marsh 424.
