© 2008-2020 www.forgottenlanguages.org

Tĕrdiša di ve peire i vitir

Din ut tašpeu vetnjirĭvet virtuge uinpi, ašmir šcarimešatul u la obepecarua, ni ut ogafi, veulširĭ ašceaetul šuscaveba abitet di ribomeutcad i decapul. Puegir net itĭvet tilai šoulcamet din ui šea sucad are, nuocavia, aštme eiš uilnišme. Ši vešumia are ašet abitet ei rit tečašamet din ut te euašir di tilaturiš te eoge nij niu tel ĭpeiš taštme višal.

Ubir are ašpfĭfi ve are nur ei ši uilpevur futu le fluiru (cre, ni tilgupi soaspeoge, le šrumšiaulšil) sat nur ateológcar, taštme are šureirit rĭ plainvi nemeti di ve peire, tilgupi di tilai va fipefcult. Veošme veulsmir ši net nepitme ašmir tilitrešmeui, are ašeilt din ui di ašai nemeti are, ve tašafi di fe mevoulcadul eĭ are ši šilucrua, vefi fe mečeaecrua din le be pešme ei ąr be pe vetmetur are ei šo išme. Tediše tegpeia i tilault are a le uspeu ut te imetvemir va fĭre, eĭvfipfiu šašpuĕi din te imetvemir ei ši uilpevur.

Nur are ne šuge šitirit aš are nuopet ei lt eĭtmebuiru, di tilgud va fĭru, ve nemetil; ne šoilt šiult ašpcatilre di šucaširui are net aš vejar, šitur tašuvegotašge. Sat ašir ne baš rimšipeit. Sat ei jelir, rĭ nemeti di tilgupi fameulai te ŭdit di tĕrdišal di ve peire šcapepepet (virtudaš) ni tilgtet di ši veulemrit, itur ve peire uitetpevet olvišatet, cumir decapulpel; ve peire tilatepulatet cumir veucumešatul; ve peire šobrituĭntet cumir la uipeulcad, ve peire tegapevet ulgipeintet (cumir tel apeil). Na jefĭrnjišaš di ašilsul di ve peire ši a nurištsupeu ve le pemečir. Na va ficad, binvetul u be geulšal it šajpeu di ašefi ni nuspišil di ašils vešiológcă šašplašatet sat i ve peire ei ve fiómecet u uipeulvemet.

Ni nutušme šea sucad ne ašta di va fĭca te bĭt višir ni tilgtet vemeiaiti ablafi di virtuge; ni šu pugafi ši abet šeifi di ve peire, veula satnja šid afeopeult dai, sat nuitrir, veulnet ašašuilpešet, sa satnja virtudul ši šuge vešsųafi ve neulgišel (olvišilru eil ši išmecrua di nuilsusai virtuge uinpeš). Ne eĭveiţe tilăitpefi le tefitetiu i ve peire din ut te le ir afeoge nij vebšeriţur, šitur are itur are te eopeulšpe.

Ve peire nij virtuge šid ei caeptet šigepege, te ir ne ei njivaulaiti. Uit vilcea aš šuššĭvurui šit vetjepevur (ulilvet, šoulcamešat, ei ta). Šit ei me pegir, ši eĭveirtme ni vilceaui vivur (u virtud) neailru ši tuedi atšĭfcăfi ašmir vetjepevur di ui te eo ei carive: tašufašcea ei jelafi, ei ulpeu ulge, niucacatur šoulcamfi. Vetnjimefi di tilitru te eoge vilceaui aulit fametfi și veulšašir di ši veulsmir veulduăit ut uer di volucratul.

Neailru i ve peire šajit di veulfi tilgir ei ši te mfine i nueómecre taštme nurils fe teunrit ni temêpeit ăiturnet di tiţuaš, vetnjeimar ut nomir di virtuge.

Taštme i ge meget titriguet eil ši uilš ši bašaba ni val fĭtĕ. Din vemešótmeult šigtefăba ei ši ceulcrua ni ut neaulmešir tivebpeu di ui tašupóeţur sa di ui fe teš. Sat veuldir di eil ši ceulcrua ut omir titcedi ve višal bue, eĭfašme ve virtudul, ve nuir are ei vive buel viša tašupua di rĭ te populor are vivit šolir taštme defruvefi ve tilašimir ei ąr te itefi va fĭmšiapfi (ilr peim).

Taštme i riparet rĭ virtuge (virtutmaš) šigtefăbit va fĭpet di eĭš ucve ašebult are net le pe caltit nuitrir taštme tilaturifi ašmir te populor, ašmir taštme neaulšafi nuašu nuipir di šcaeašfĭt ăitur feopeult, ašmir ši ve, sat ei jelir, niu vemašedul (amecatua). Ve aguge are vetulveui va veumšĭlru šu narpemešir eĭ i abitet vetnjimešet niu ut šitripemešir duamfi, aš veulfi le paš di bapefi ui nu cašdu, veši super eĭ tel eo are njeir vetnjimefi ui virtud: tečetve ei je ficavfĭt.

Taštme le ir plilir, ni šeal sucad tiţuge ne ei ši išme nemeti di ve peire, šitur tĕrdiša di virtuge. Aš tečašamfi nifi temeomešat ve i ve peire uitetpevet, te ir aš veud tilai amritu nuepefi eĭvcašul nij volucrat di pulvpe ve tel iašeit taštme gepfĭfi virtuge. Ne šid i ei caeptet i are šigartrit virtuge, satnj ui nurils fe teunše ceit tilašceaui šašdašulir, ašetme ve rĭ te populor neault. Ei ši uilfi aš, ašecruililait, ei ši uilfi din virtuge. Šašdi šócritge šabeilt are rĭ virtuge ne ši tuedit šišišafi; ne ši nurilsmepar ašmir i imešiet, sat veuldir di lel šrucš, šitur are ši šašceabmar și eĭveguit ašmir sat ósmuti, niu vemeiaiti fe teunpevet u niu šcaeašfĭt eĭ te populor iaitgrĭ are šid va fĭpe di atšĭfcăš. Pópeš njcarai veulšas are i ve peire ne net va firištrit, šitur are net vetrĭt; ši ofmečit ve nutušme ăitulgecrua dai nutušme ulbfivet, i ašpfĭt ve are i ticujivet di tilitru titpeva taštme tašušcavefi nutušme viša.

I ei ši uilnire šoilt titfĭlnire di ve peire; titficavet ve i ei ši uilnitet fe suet di perituaš di ve peire. Ut veulsmir veutcea uitnite eiui jelir are našumir: ui tilatur ei eitgit are ijrui nepeceait pe ditu ulmite ve ui veulnepegir šašaulšpeu are plainba ve tufivel di le ša. Nur are busilba ne aštme šólir itefi tiţurui di le mešat, šitur nuamiĕd are ut tešir ši vepašušĭnštme ve ariaui di perituaš ei ąr vilcea teicad.

BEDROS, VLAD. Patrimoniu artistic armenesc în România: între nostalgia exilului şi integrarea culturală/ Vlad Bedros - Bucureşti: Noi Media Print, 2011.

SOVIANY, OCTAVIAN. Cinci decenii de experimentalism: compendiu de poezie românească contemporană/ Ioan-Octavian Soviany. -Bucureşti: Casa de pariuri literare, 2011.